Yine yeşillendik...

Buraya ilk geldiğimde kafaysı, kolu, gözü yeşil insanlar gördüm.. Ne komik demistim kendi kendime. Sonra bunun bir çeşit tentürdiyot olduğunu öğrendim. Bayılıyorlar her yeri yemyeşil yapmaya...

Benim kızım da bayılıyor. Bugün ben gösteri sonrasında kreşten ayrıldıktan sonra düşmüş. Aslında çok olağan bir olay bizim için. Çünkü kızım kendinden geçer gibi koştuğu ve önüne bakmak yerine arkaya, havaya veya yere baktığı için genelde düşüyor.. Bugün de iki dizi ve kolu sıyrılmış. Kreşte hemen yeşil sürmüşler. Eve gelince hemen yeşillerinin tazelenmesini arzu etti minik prenses. Ben de hiç sevmiyorum çünkü bu yeşiller öyle kolay kolay uçmuyor ve her seferinde kızımı yeşillerken ben de yüzümü, gözümü yeşilliyorum... Gene öyle oldu.. Onun dizleri benim alnım yeşil şuanda... O mutlu yeşillendiği için, ben söyleniyorum...



Kızımın yeşil dizleri... :)