17 Ocak 2012 Salı

Gene yol göründü...

Gene bir telaş hep bir telaş... Bizim hayatımız sanırım bu.. Sevmiyor muyum??? Seviyorum ama bakalım ilerde çocuklar sevebilecek mi yoksa ‘bizi ordan oraya sürüklediniz’ diye sitemde mi bulunacaklar...

Anladığınız üzere gene bir yerdennnn başka bir yere gidiyoruz.. Bir uçtan diğer bir uca da diyebiliriz.. Moskova’dan Güney Afrika Durban’a yolculuk... Sıcaktan soğuğa.. Bir kıtadan diğerine...

Seviyoruz biz bir ora bir buraya gitmeyi.. Dedim ya çocuklar henüz küçük birşey demiyorlar..

Defnemin konuyla ilgili soruları

- ‘orda çikolata var mı?’

- Bu oyuncağımı da götürebilir miyim? (Eğer anneden gelen cevap olumsuz ise Defne’nin yanıtı ‘amaaa o benimmm ennnn sevdiğiiiiimmm oyuncağım. Ben şimdi onsuz nasıl uyuyacağım???’) –Ahh gaddar anne ahhhh...!!!

- Önce taksi sonra uçak sonra gene mi taksi yapacağız? Anneannedeki gibi?? (Ahh zavallım bir bilse burdan giderken 3 uçak değiştireceğimizi bir günde...!!!)

Kuzeycik tabii olaylardan bihaber... Sürekli gülüyor.. Henüz daha yeni yeni yapmaya başladığımız eşya toparlama operasyonu onun için bir numaralı oyun durumunda... biz koyuyoruz o çıkartıyor... neyse daha bir ay zamanımız var en azından, istediğini çıkartıp koyabilir şimdilik..

İşte böyle... Daha burdayız.. Evimizdeyiz... Babamızı uğurlamak üzereyiz...

Beklemedeyiz J

2 yorum:

  1. canım cok kolay gelsin sana:)) yardım edemiyorum oysa ben sensiz toplanamazdım!
    Burcu

    YanıtlaSil
  2. toplanirdinnn toplanirdinnn:::) benimkisi sadece destek olmak oldu.. keyifliydi.. tecrube kazandim :) bak sira bendeymis demek ki:)

    YanıtlaSil